Huacachina, Paracas en Lima

Na weer een nachtelijke busrit waren we aangekomen in Ica, dit is de grote stad die dichtbij Huacachina ligt. Vervolgens zijn we met de taxi in 10 minuten naar deze plaats gereden. Huacachina is een oase die midden in de woestijn ligt. Meer dan een aantal gebouwen om het meertje is het eigenlijk niet. Wel weer een ander soort omgeving dus.

Aangekomen in ons hostel zijn we meteen even de oase gaan verkennen. Het was een mooie oase, maar naar mijn mening iets te toeristisch. Het enige wat ze er hebben zijn hostels, barretjes en restaurants. Aangezien we nog niet echt waren bijgekomen van de Colca canyon hebben we de eerste dag niet zo heel veel gedaan. We waren door Jan en Laura uitgenodigd om bij hun hostel in het zwembad te komen chillen. Daar zeggen we geen nee tegen natuurlijk. Aan het einde van de middag kwam ook Natalie aansluiten, zij was vanuit Lima ook langsgekomen om het weekend gezellig met ons door te brengen.

In de avond zijn we na het diner terug gegaan naar Banana's hostel, omdat er daar meerdere bekende zaten en het gezellig was om bij te praten. Helaas begon Natalie ziek te worden en is ze vroeg naar bed gegaan. Aan het einde van de nacht zijn Rody, Mike en Denise nog gaan stappen en ben ik lekker mijn bedje in gedoken. Ik was toch nog erg moe van de Colca Canyon, maar het schijnt dat die anderen er weer een geslaagde avond van gemaakt hebben.

De volgende dag hadden we een buggytour geregeld, want simpelweg inhield dat we met een buggy door de woestijnduinen gingen crossen. Daarbij zat ook de mogelijkheid om te sandboarden, alleen mochten we dit helaas niet staand doen. Al met al was het een hele leuke middag.

De buggytour sloot af met de mogelijkheid om de zonsondergang te zien en je had zo ook meteen een mooi overzicht over de oase zelf. Alleen vonden wij het punt niet hoog genoeg, dus hebben hier afscheid genomen van onze gids Carlos en zijn we de hoogste duin op geklommen. Dit viel trouwen nog niet mee, aangezien je bij elke stap een halve stap terug zakt in het zand. Maar het moet gezegd worden het was de moeite waard, het uitzicht wad prachtig. Enige wat eigenlijk ontbrak was een lekker koud biertje.

In de avond zijn we wederom gaan stappen, het is ten slotte zaterdag, en deze keer ben ik wel gezellig mee gegaan. En het was weer veel te laat geworden.

De zondag was weer als vanouds een weggegooide dag eigenlijk. We zouden een pisco tour gaan doen (dit is een Peruaans alcoholisch drankje), maar iedereen was zo brak dat we dit maar over geslagen hebben. Het was dus eigenlijk alleen maar wachten tot de bus ging.

Want in de middag hadden we een bus die ons naar de volgende plaats zou brengen, Paracas. Dit is een plaats aan de kust op een uurtje rijden van Ica. Paracas is bekend als uitvalsbasis voor trips naar de Islas Ballestas, ook wel klein Galapagos genoemd.

Bij aankomst hier zijn we meteen naar ons hostel gegaan, Kokopelli hostel. Voor degene die naar Paracas gaan, ga naar dit hostel. Wij hebben hier even snel wat gegeten, waarna we na een drankje snel naar bed zijn gegaan.

De volgende morgen stond namelijk al vroeg een tour op de planning naar Islas Ballestas. Helaas was het deze keer de beurt aan Mike om ziek te zijn en is hij niet mee geweest met deze tour.

Deze tour bestond uit een boottocht van ongeveer 2 uur langs de verschillende eilandjes van de Islas Ballestas. Eerst voeren we langs een eeuwenoude tekening op een rotswand, net zoiets als de Nasca lines. Om vervolgens langs de eilanden te varen met wel honderden zeeleeuwen, duizenden vogels en een paar pinguïns. Het was een leuke tour, maar veel hadden ik en Rody al gezien en Mike had dus niet heel veel gemist.

In de middag zijn we met zijn alle gaan lunchen, Lotte en Lisse (een vriendin van Lotte) waren ten slotte ook in Paracas aangekomen. Na de lunch zijn we gezellig het zwembad in gedoken, want het was eindelijk weer een dag mooi weer. In de avond was er een klein feestje in het hostel, hier zijn we dan ook naartoe gegaan en hebben een klein dansje gewaagd.

Volgende morgen was het alweer tijd om uit te checken. Aangezien we rond het middaguur een bus hadden naar Lima. Lima is de hoofdstad van Peru en hier zaten we in de wijk miraflores, dit is de wijk waar je hoort te zitten als je naar Lima gaat. Veel winkels, restaurants en barretjes.

Helaas was ik in de bus ziek geworden en ben ik na aankomst meteen mijn bedje in gedoken. Mike, Rody en Denise zijn deze avond wel op stap geweest en hebben het weer eens zeer laat gemaakt.

Dag twee, ik voelde me nog steeds niet heel goed. Gelukkig hadden Mike en Rody veel slaap in te halen en werden ze redelijk laat wakker, dus hebben we eigenlijk alleen de wijk rondom ons hostel verkend en in het hostel een beetje vrienden gemaakt.

Op onze derde dag in Lima zijn we naar het strand in de wijk Barranco gegaan. Denise was hier de dag ervoor al geweest en zei dat de wijk zelf heel leuk was. Eenmaal bij het strand aangekomen hebben we een mooi plekje uitgezocht met stoeltjes en een parasol, moeten we ineens mooi vijf keer zo veel betalen, dat hebben we dus mooi niet gedaan en zijn we ergens op het strand gaan liggen.

Verder was het een heerlijke dag, gelukkig niet te veel zon en dus hadden we heel die parasol niet nodig. We hebben deze dag afgesloten met een drankje in het restaurant Rustica, met een uitzicht op de zon die onderging in de zee. Even een mooi geluksmomentje dus.

Toen we terug kwamen van het strand waren Lotte en Lisse ook geariveerd. Helaas was Lotte ziek en lag ze in bed en dus hebben we Lisse meegenomen voor een gezellig avondje. Deze avond begon met een toernooi in bierpong. Waar het tot een leuke Hollandse halve finale kwam, Mike en Rody vs. Denise en Rik. Waar Mike en Rody er als een haas vandoor gingen, binnen no time hadden ze 5 van de 6 bekers weggespeeld. Kwamen Denise en ik goed terug door er ook 5 in te gooien, spannend dus. Helaas lukte het Mike en Rody toch om de laatste erin te gooien, zodat zij doorgingen naar de finale. Die finale werd helaas op de Hollandse manier net niet gewonnen. Hierna is iedereen gaan stappen en ben ik weer naar bed gegaan, voelde me toch nog niet helemaal de oude.

Op de vrijdag hadden we met Louis van Pasen, één van de leden van de vriendengroep van mijn ouders, afgesproken om bij hem een biertje te drinken. Hij woont namelijk in Lima tegenwoordig. Het werd uiteindelijk een gezellige middag/ avond. Waarbij het niet bij dat ene biertje is gebleven. Ik denk dat we zo'n beetje zijn hele voorraad op hebben gedronken, sorry nog daarvoor Louis. Daarnaast hebben we ook nog een lekker hapje met hem gegeten, pollo de aji. Ik moet zeggen, het was heerlijk.

In de avond hebben we het wederom gezellig gemaakt in het hostel en hier nog een aantal drankjes gedaan voor we naar bed gingen.

De zaterdag, wat te doen op een zaterdag? Om te beginnen hebben we eens goed uitgeslapen, wat vaak al lastig zat is in een dorm. Daarna zijn we heel ordinair gaan shoppen, aangezien er bij iedereen wel spullen ontbraken of kapot waren was het wel weer eens nodig. Daarna zijn we gezellig naar het casino, althans casino. Meer een zaal met allemaal van die fruitautomaten. Gelukkig als we waren hadden we gewoon allemaal wat gewonnen.

In de avond zijn we nog één keer met zijn alle uit eten gegaan, het was ten slotte de laatste avond met Denise en ook Lotte was mee. Het was een gezellig tentje waar ze goed eten en lekker biertjes verkochten. Daarna zijn we ons klaar gaan maken voor een laatste avondje stappen. Eindelijk voelde ik me ook weer goed genoeg om mee te gaan, dus nog één keer een leuk feestje. Met zijn allen zijn we naar de club Bizarro gegaan. Het was een topavond tot de muziek ermee besloot op te houden. Na dit even af gewacht te hebben, maar de muziek bleef het maar niet doen, zijn we rustig aan terug gegaan naar het hostel.

Zondag, weer heel lekker getimed, is weer een reisdag. Tijd om afscheid te nemen van ons maatje Denise, die namelijk naar Brazilië vliegt. Denise, het was een gezegende tijd, we gaan het in Nederland zeker nog een keer over doen.

Voor ons was het tijd om te gaan, next destination: De Amazone en om precies te zijn Iquitos in het noorden van Peru. Hier lees je later meer over.

Hasta Luego!!