Inca Jungle trail naar Machu Picchu

Half 6, de wekker gaat. Vandaag is de dag dat onze grote avontuur gaat beginnen! Een vier daagse jungle trail met als eindpunt Machu Picchu. Machu Picchu mensen, hetgeen waarmee mijn idee voor zo'n reis is begonnen. In ieder geval hadden we van tevoren al een leuk groepje, want behalve Mike en Rody, gingen Barry en Denise ook mee.

Om 6 uur moesten we bij Loki hostel aanwezig zijn om te vertrekken. Nadat we hier waren en iedereen welkom was geheten, zijn we in twee groepen in een bus gestapt. Het eerste deel zouden we namelijk gewoon met de auto doen. Met het busje zijn we eerst naar Urubamba gereden, dit is op 2 uur rijden van Cuzco. Hier stond een heerlijk ontbijtje voor ons te wachten.

Vervolgens zijn we naar het gehucht genaamd Abra Malaga gereden. Hier stond onze eerste activiteit van de tour op het programma, downhill mountainbiken. Na de death road een eitje voor ons natuurlijk. Vol goede moed begonnen we naar beneden te racen, maar na drie minuten was het al zover. Regenseizoen is begonnen in Peru en dat hebben we meteen gemerkt ook. Het kwam met bakken uit de hemel en binnen no time waren we zeiknat. Gelukkig maakte dit het wel makkelijker om door de rivieren die er gewoon over de weg lopen te fietsen. Na een afdaling van ongeveer anderhalf uur waren we op het eindpunt gekomen van ons downhill mountainbike avontuur. In het plaatsje Inkatambo werden we opgepikt door ons busje die ons vervolgens naar onze lodge heeft gebracht. Onze eerste overnachting was in de Inca Jungle Lodge in het plaatsje Santa Maria.

Nadat we hier aangekomen waren en ingedeeld werden in kamers, zijn we gezellig aangeschoven voor de lunch! Moet zeggen, de lunch beviel heel goed. Een lekker buffetje met allemaal verschillende lokale gerechten.

Na de lunch hadden we de optie om te gaan raften in de Rio Urubamba. Natuurlijk hebben we dit met zijn allen niet laten lopen. Snel de zwembroek/ bikini aan dus en gaan. Na een klein stukje gereden te hebben werden we ingedeeld in groepen. Wij zaten in een Nederlands/ Duitse boot, Aangezien we ingedeeld werden met de dames Natalie, Franziska en Sarah en die kwamen allemaal heel toevallig uit Duitsland.

Het was een leuke tocht, maar niet heel erg spannend. Men zei dat het water nu ongeveer op het beste punt was, nu er wat meer water in de rivier zat vanwege regenseizoen. Maar wij vonden het allemaal niet heel bijzonder. Het was meer lol maken en de andere boten proberen onder te gooien met water. Na een uurtje, misschien anderhalf uur raften hadden we dan ook de eindbestemming bereikt en zijn we weer terug gegaan naar ons hostel, waar een heerlijk diner op ons stond te wachten.

Na het eten stond er niks meer op de planning, dus even wat meer tijd om kennis te maken met de groep.
Dit ging gepaard met een nieuw en zeer verslaafd spel, the froggame. Eigenlijk een heel simpel spel, je krijgt een aantal munten die je moet proberen in de mond van de kikker te gooien, waarmee je punten verdiend. Uiteindelijk was het een heel gezellige avond en bleek het dat we een heel gezellige groep hadden. De groep waar we het meeste mee opgetrokken hebben waren de Australiërs Jan (die tevens een halve Nederlander is) en Laura, twee broers uit chili, Max en Sebastian, de drie Duitse dames en nog twee Canadezen, Gabriël en .... Na een gezellige avond zijn we snel gaan slapen want dag 2 zou een lange dag worden.

Dag twee moesten we namelijk al om 7 uur opstaan en na wederom een zeer goede maaltijd zijn we direct daarna aan een lange dag met veel wandelen begonnen. Waar het eerst nog Peruaans vlak was (wat dus gewoon heuvel op heuvel af is), was het middelstuk vooral heuvel op (dit was tevens een deel van de originele Inca trail), vrij zwaar dus aangezien het ook bloedheet was. Gelukkig hebben we onderweg nog een aantal stops gemaakt, waarbij onze tourguides ons vertelde over de inca's, de omgeving en Peru in het algemeen. Nadat we een paar mooie foto's hadden gemaakt bij een mooie mirador, kon de afdaling naar onze lunchplaats beginnen.

Lunch hadden we op een heerlijk plekje, waar er zelfs hangmatten waren. Middagdutje dus! Na een klein uurtje moesten we helaas weer verder met onze wandeltocht. Gelukkig was dit vooral vlak, niet heel zwaar dus. En de eindbestemming was het allemaal waard.

Einde van deze wandeldag waren namelijk de hot springs, genaamd Baños Termales Cocalmayo. En wat was het heerlijk om na ongeveer 18 kilometer lopen te ontspannen in één van de thermaal baden.

Na een uur of twee werden we opgepikt om naar onze volgende lodge te gaan. Hier hebben we gezellig gegeten met de hele groep en is er in de avond zelfs nog een dansje gewaagd. Er is zelfs nog een wedstrijdje limbo dansen gedaan, wat overduidelijk was gewonnen door Natalie.

Gelukkig konden we de volgende morgen iets later opstaan, wat nog altijd vrij vroeg was. Na een heerlijk ontbijtje, zijn we in busjes naar het plaatsje Santa Teresa gereden. Hier stond namelijk de volgende activiteit op de planning, ziplinen.

Het ziplinen bestond uit 5 ziplines, waarvan de langste 1000 meter was, en een loopbrug. De loopbrug was zo'n hele enge, waarbij je bijna moet springen naar de volgende trede. Het was een leuk begin, maar ook niet heel bijzonder. De eerste twee ziplines moest je gewoon normaal afgaan om te oefenen. De derde zipline was al een stuk leuker, deze mochten we afgaan als Spiderman (op zijn kop hangend dus). Gevolgd door de loopbrug en een kleine zipline, waar je zo'n beetje kunt doen wat je wilt. Bij de laatste zipline mochten we als condor naar beneden gaan, wat basicly inhoud head-first en de kabel op je rug naar beneden.

Na dit avontuur werden we met de busjes afgezet bij een plaats genaamd hidroeléctricia. Dit is in principe een beginpunt van de treinrails die is aangelegd voor de mensen die per trein naar Machu Picchu willen.

Hier begon ook onze trail voor dag drie. Dit bestond eigenlijk uit een stuk van 10 kilometer lopen over en naast deze treinrails, naar Aguas Calientes (of Machu Picchu Pueblo). Tussendoor hebben we nog een tussenstop gemaakt in een lodge, waar we wederom een heerlijke lunch hebben gekregen (over het eten valt er sowieso niet te klagen tijdens deze trail).

Wel zonde dat het deze dag eigenlijk de hele dag regen hadden, hierdoor misten we al een eerste blik op Machu Picchu zelf en we werden natuurlijk zeiknat. Verder is deze wandeling zeker de moeite waard, wat een prachtige omgeving is het eigenlijk waar Machu Picchu zich bevind.

Na een wandeling van ongeveer 2 uur waren we aangekomen in Aguas Calientes. Wat eigenlijk een heel mooi dorpje is, alleen wel helemaal vol met toeristen. Geluk was wel dat we hier in een normaal hostel sliepen en eindelijk een beetje warm water hadden om te douchen. Na een snelle wandeling door dit dorp en een balletje getrapt te hebben was het dinnertime. Deze keer werden we meegenomen naar een leuk restaurantje, waar we gewoon van de kaart konden bestellen, wederom heerlijk. Daarna vroeg naar bed, want dag vier was de dag.

Het wekkertje ging al om kwart voor 4 in de nacht. Dit omdat we om 5 uur aan de klim moesten beginnen naar Machu Picchu zelf. Wat op zich al lastig zat was, er moest namelijk in iets meer dan 2 kilometer meer dan 500 meter geklommen worden, of beter gezegd we moesten een trap oplopen met 1700 treden.

Leuke was dat onze gids had gezegd dat zijn record op 35 minuten lag en wie er sneller was zou het duurste treinticket terug richting Machu Picchu krijgen. Hierop zijn Mike, Rody en Barry dus zo'n beetje naar boven gerend. Resultaat, alle drie binnen de tijd. Respect, maar mooi niet dat ze die treintickets kregen. Ikzelf heb het wat rustiger aan gedaan en ben zamen met Denise in een uurtje naar boven gelopen.

Eenmaal op de top hebben we eerst een rondleiding gehad, qua zicht viel het nog tegen, want het lag in de wolken. Als dat maar niet de hele dag zo is. Gelukkig verzekerden onze gidsen ons ervan dag het op zou klaren en aan het einde van de tour kregen ze gelijk.

Het zonnetje brak door en het zicht was geweldig. Zeer indrukwekkend hoe ze dit hebben kunnen maken op de top van zo'n berg. Na de tour waren we eigenlijk vrij om te gaan. En hierop hebben we nog een ronde gemaakt door Machu Picchu en zijn we daarna Machu Picchu mountain gaan beklimmen.

Machu Picchu mountain is één van de twee toppen aan het uiteinde van de ruïnes zelf en voor de lol zijn het nog eens meer dan 2000 traptreden die beklommen moesten worden. Dodelijk natuurlijk, maar we hebben het wel allemaal gehaald. En het uitzicht, fantastisch.

Rond het middaguur was het tijd om weer richting Aguas Calientes te gaan, waar Mike, Barry en Rody weer via de trappen zelf naar beneden gingen, hadden Denise en ik ervoor gekozen om met de bus naar beneden te gaan. We hadden wel genoeg gehad van het traplopen.

In Aguas Calientes hebben we nog even snel wat gegeten voordat we onze spullen moesten halen en we de trein moesten pakken die ons naar Ollantaytambo zou brengen. En vanuit daar zijn we met de bus terug naar onze vertrouwde wildrover hostel gebracht. Hier hebben we, met een aantal andere mensen van onze trail en Lotte even een goede afterparty gevierd.

De volgende ochtend was het voor Barry en Denise tijd om uit te checken, Barry had een vlucht naar Lima en Denise ging voor ons alvast Arequipa verkennen. Voordat ze beide weg gingen, zijn we nog naar Plaza de Armas geweest. Op zoek naar een leuke dame die ons een massage kon geven. Deze hadden we al snel gevonden, er waren er namelijk een stuk of duizend. Verder bestond deze dag vooral uit bijkomen van de trip.

In de avond kregen we weer bezoek van wat mensen van de trail, die vorige avond niet konden. Afterparty deel twee dus. Na wederom een mooi feestje (we hebben zelfs de Duitse Natalie in een oranje shirt gekregen) zijn we allen gesloopt in bed beland.

Op de zaterdag hebben we wederom vrij weinig gedaan, bestond vooral uit dingen regelen voor onze reisdag, we hebben bustickets gekocht en een nieuw hostel in Arequipa geregeld. Daarnaast zijn we nog één keer gaan lunchen in Organika en hebben er in de avond weer een mooi feestje van gemaakt.

Zondag, zo'n beetje onze vaste reisdag. Aangezien de bus pas rond het avonduur ging zijn we overdag eerst nog naar het chocolade museum geweest. Althans ze noemen het museum, maar het was gewoon veel chocolade en chocoladelikeurs proeven in de hoop dat je wat van hun producten zou kopen.

Daarna was het reistijd, benieuwd wat we gedaan hebben in Arequipa, dat is te lezen in het volgende verhaal.

Hasta Luego!