Sucre en La Paz

Sucre, de reisdag begon goed. Aangekomen bij de busterminal van Potosi, bleek dat we bij de verkeerde busterminal waren. Schijnt dat er een nieuwe terminal is aan de andere kant van de stad. Gelukkig waren er voldoende taxi's die het ritje naar Sucre aanboden. En uiteindelijk hebben we er eentje gevonden die ons voor 40 bolivianos (ongeveer 6 euro) per persoon naar Sucre wilde brengen. Is natuurlijk geen geld voor een rit van 3 uur.

Aangekomen in sucre hadden we al meteen door dat deze stad totaal anders was dan Potosi. Veel rustiger en veel georganiseerder en ons hostel, denk één van de beste die we gehad hebben! Grote kamers, heerlijke binnenplaats.

Leuke was dat de Aussies Matt en Kieran ook in het hostel zaten. We zijn in de avond ook met zijn alle naar de bios geweest, StarWars draaide en sommige mensen wilde die film heel graag zien. Vervolgens zijn we een keertje lekker op tijd gaan slapen.

De volgende 4 dagen in Sucre stonden vooral in het teken van het bijspijkeren van onze Spaanse taalkunsten. Dagelijks hadden we een twee uur durige privé les geboekt, omdat dit één van de betere plaatsen schijnt te zijn om dit te doen.

Maar buiten de Spaanse lessen hebben we ook de stad nog verkend en zijn we zelfs nog naar de sportschool gegaan. Althans Mike en Rody dan. Natuurlijk hebben we ook wederom een bezoek gebracht aan de mercado central om ons wederom te verbazen over de producten die hier verkocht worden.

Na die paar dagen heerlijk ontspannen werd het tijd om naar La Paz te gaan. We hebben de Wildrover hostel geboekt om toch kerst goed te kunnen vieren. Wildrover hostel staat bekend als HET partyhostel van La Paz, Cusco en Arequipa.

Dag 1 in La Paz hebben we even snel de stad verkend, daarnaast zijn we meteen op zoek gegaan naar een goede organisatie om de death road te fietsen. Dit willen we de 24e doen, omdat we het idee hadden dat het hem met kerst niet zou worden. Na een aantal organisaties gehad te hebben (waar de meest absurde bedragen werden gevraagd) hadden we uiteindelijk onze organisatie gevonden en konden we terug naar ons hostel.

In ons hostel hebben ze een vrij grote bar, waar je ook vrij goed blijkt te kunnen eten. Dit hebben we dus meteen in de avond uitgeprobeerd. Na de lunch hebben we nog een klein drankje gedaan, om vervolgens op tijd te gaan slapen.

Kerstavond, zoals al eerder verteld wilden we op deze dag de death road doen. Samen met de Aussies Matt en Kieren hadden we deze geboekt en we moesten om 7 uur bij het barretje genaamd Luna zijn voor een lekker ontbijtje. Na het ontbijt zijn we met een busje naar het beging van de deathroad gebracht.

Eigenlijk bestaat de gehele route uit twee stukken fietsen. Het eerste deel is een soort warming up, je fietst namelijk over gewoon asfalt. Wel bizar dat je op een hoogte van 4800 meter begint te fietsen. Eerste deel bestond uit een stuk van 21 kilometer en een daling van 1,5 kilometer naar een hoogte van 3300 meter. Voor mijn gevoel hadden we dit vrij snel gefietst en konden we op naar het echte werk.

Deel twee van de rit was namelijk een stuk lastiger. Na een stuk weer met het busje omhoog te zijn gereden begon de originele deathroad pas echt. Deel twee bestond namelijk uit een afdaling op een onverharde weg. Over een stuk van ongeveer 30 kilometer moest er 1,8 kilometer gedaald worden. Wat een gaaf stuk was dit! Na eerst even aan de weg te wennen ging iedereen toch vrij rap naar beneden. En de omgeving ook, het is net alsof je door de jungle fietst, waarbij je zelfs een aantal keer een waterval midden over de weg ziet komen, vrij bizar.

Maar of de deathroad echt gevaarlijk is, dat hangt er vanaf. Wij als Nederlanders kunnen wel een behoorlijk stukje fietsen, dus vonden het niet heel gevaarlijk, maar er zaten ook twee Koreanen in onze groep, die allebei weer een keer gevallen zijn onderweg.

Aan het einde van de rit, zijn we nog gaan lunchen bij een restaurant en zijn we daar ook even het zwembad in gesprongen, heerlijk. Om de middag nog mooier te maken kwam er, terwijl we aan het lunchen waren nog een Boliviaanse Justin Bieber langs om en videoclip op te nemen, wat een grap was dat.

Uiteindelijk zijn we daarna weer terug richting La Paz gegaan om in het hostel weer wat te eten en daarna voor het eerst het echte feesten in de Wildrover te ontdekken. De drankjes smaakten zeer goed en er werd zelfs nog een dansje gewaagd op de bar. Een goede afsluiting van kerstavond.

Door het feestje op de dag ervoor kwam het op eerste kerstdag eigenlijk langzaam op gang. We hebben een kleine wandeling door de stad gemaakt en om 4 uur was er een groot kerstdinner, waar we ons voor op hadden gegeven. Er was een traditionele kalkoen gebraden en dit hebben we gezellig opgegeten met zijn allen.

In de avond eigenlijk weer een herhaling van zetten, wederom zijn we in het cafe van wildrover beland en hebben we hier weer een goed feestje gevierd.

Onze laatste dag in La Paz was eigenlijk een beetje een weggegooide dag, Eigenlijk hebben we deze dag niks gedaan, behalve een kleine wandeling door het centrum en een beetje Kieran zijn verjaardag gevierd. Wat we in de avond natuurlijk weer hebben doorgezet.

27 december, is weer een reisdag, volgende bestemming Lake Titicaca. Hier meer over in het volgende verhaal.

Hasta Luego!